Blog Sigrid: Casco Canvas
21 juni '21
Het moment is daar, de oplevering! En wat een opleving was dat, zowel in energie als vreugde! Samen met de uitvoerder nog goed en kritisch de woning doorlopen en dan ineens een bosje sleutels in mijn handen, waar we maanden naar uitgekeken hebben. Dan mogen we nu eindelijk de mouwen opstropen en gas erop! Oh nee, duurzaam huis, geen gas dit keer.
Scheurtjes in de planning
De planning stond net zo mooi als het huis, maar daar kwamen al snel wat scheurtjes in, in de planning dan… De stukadoor was ziek. Oeps. Uiteindelijk een andere ploeg, 1 gezellig ontzettend hard werkend kereltje die uiteindelijk vergezeld werd door nog een gezellig hard werkend kereltje. Plafonds, wanden, alles kreeg een laag. In het plafond gekozen voor een gestuukte plint. Dat hebben we nu ook en geeft zoveel rust voor het oog in plaats van spachtelputz. Ondertussen de hovenier al aan de slag en manlief met de zolderkap aan de gang. Omdat het stuken vertraagd is, is het helaas nog niet overal droog, vooral de plafonds met de diepe groeven zijn nog nat.
Niet alles verloopt soepel
Dan de badkamer. Bij de voorschouw kwamen we erachter dat hier echt iets helemaal mis was gegaan. Er was combinatie van miscommunicatie en een zeer creatieve tegelzetter waarbij, als je naar de vloer keek, begon te twijfelen of je niet nog even langs een opticien moest. De vloer moest er in ieder geval uit en opnieuw gestort en betegeld. Ook dit is ontzettend snel opgelost door de aannemer, TOP!
Hebben jullie trouwens gehoord van die enorme boot, die het internationale havenverkeer ophield? Onze raambekleding komt nu dus eind augustus, niet 1 juli. Tijdelijke oplossing, een douchegordijnstang met een kant en klaar lapje. Geen schroefgaten en toch iets voor de ramen, prima.
165m2 schoon aan de haak
Sinds vandaag zijn ze bezig met de vloeren egaliseren voor de pvc vloer. Het lijkt net een balzaal, die woonkamer. Wat een joekel van een huis is het, 165m2 schoon aan de haak! Alle woonlagen krijgen een pvc vloer ivm de vloerverwarming die ook op elke woonlaag ligt. Beneden visgraat met band en bies en boven plakplanken (is dit een woord, plakplinten wel…). Dit gaat zo ontzettend mooi worden. Einde van de week is het af en uiteraard van het weekend weer even kijken en meehelpen. Daarna hopelijk de plafonds spuiten met verf, dus weer alles afplakken. De volgorde kon idealer maar het mag de pret niet drukken. En dan de droomkeuken, die wordt zo ontzettend mooi, dat slaat helemaal nergens op. De deur bij het hekwerk aan de achterkant hebben we laten vergroten, de lampen op de voorgevel hangen en ook de stalen deur is al bezorgd. Ook worden sommige aannemers, net als op het EK, soepel doorgepaast voor extra collectieve opdrachtjes, denk aan airco’s, waterontharders etc.
We leren veel
Ondertussen heb ik geleerd hoe je schakelmateriaal monteert, dat ik toch bij het plafond kom met mijn korte lengte op het trappetje en dat ik spierpijn heb op plekken waarvan ik de naam van de spier nog niet ken. Ik wilde me inschrijven voor de sportschool hier in de buurt… met de nadruk op wilde… Ow en ik heb de binnenkant van de trapkast ervaren als een dreiging. De trap is in ieder geval van hardhout en mijn hoofd niet…
Stad versus dorp
Alle buren zijn ook allemaal hard aan de slag, ieder zijn eigen planning, ieder zijn eigen smaak en ieder zijn eigen gewoontes. Grappig om iedereen zo bij elkaar te ervaren. De eerste gezamenlijke lunchmomenten zijn ook geweest. Clubje leuke mensen, die blokbewoners! Dochterlief heeft koeken uitgedeeld en haar plek op de schuur gevonden (geen grap) en volgens mij hebben de meeste wel door dat we echt wel een beetje ‘stads’ zijn. Snel, vrije geest en onze outfits hebben al de menig blik ontvangen. Hilarisch wel!
Een tropisch paradijs
Ik ben zo benieuwd hoe de huizen er straks van binnen uit gaat zien. Of de stijl past bij hoe ik ze tot nu toe als mens ervaar. Waar de compromissen zijn gesloten, de eerste nacht doorbrengen in het huis, omgevingsgeluiden, Jasmijn haar eerste dag naar de opvang en naar haar nieuwe school. Eind juli gaan we definitief over. Dan is de palmboom ook bezorgd gelukkig. Bij zo’n parel van een huis, waarbij ik mij mentaal in het paradijs waan, hoort ook een palmboom om er een ‘tropisch paradijs’ van te maken. Moet alleen nog even kijken hoe ik die bij het nieuwe huis krijg, iets met heel enthousiast het oude adres invullen #fail. Voor de visueel ingestelde mensen, een Kia Picanto met een grote palmboom over de snelweg, alvast mijn welgemeende excuses.
Groet, Sigrid!
Al met al een hele onderneming, keihard werken en een hoop geregel. Doodeng maar onwijs gaaf, op naar een nieuw hoofdstuk. Zin in!